Huni su nomadska odnosno stočarska plemena koja su živjela u Aziji.Pretpostavlja se da su Huni bili mongolsko-turkmenskog porijekla(ako ne i tatarsko-turskog).Najvjerovatnije da su živjela na prostoru današnje Mongolije do polovine IV vijeka,kada su se počela kretati.Huni su 350. uništili zemlju varvara Alana,a 375.godine su prodrli u Evropu.Oni su 375.godine pod vodstvom kralja Balamira prodrli kroz vrata naroda(prostor između planine Ural i Kaspijskog mora) i tako su stupili na evropsko tlo.Stupivši na tlo evropskog kontinenta,Huni su ustalasali mnoga varvarska plemena koja su se nalazila neposredno u njihovoj blizini.Varvarska plemena u strahu od ovog "divljeg"plemena počela su se seliti iz svojih prapostojbina tražeći  nova i sigurnija mjesta,gdje ih Huni,ali i ostali slični njima neće ometati.Tada je počela velika seoba naroda.

Karta: kretanje Huna po evropskom kontinentu

Rimsko carstvo,koje je već bilo oslabljeno unutrašnjim neredima susreće se sa još dva nova problema,a to su:Huni,pleme koje je brzinom munje napredovalo prema zapadu Evrope i varvarska plemena koja su bježeći od Huna sklanjali u pogranicne dijelove ogromnog Rimskog carstva.U ratnim okršajima,odmah su došla do izražaja preimućstva Huna.Ovi nomadi(stočari),vični(skloni) ratu,brzinom munje su prodirali prema zapadu.Njihova laka konjica  bez teškoća slamala je otpor ostalih varvarskih plemena koja bi im se našla na putu.Huni su pokorili mnoga  germanska,slovenska i druga plemena.Naselili su Panonsku ravnicu,odakle su pljačkaškim upadima uznemiravali Rimsko carstvo.

  

 

                                 Karta:zelena boja predstavlja teritoriju koju su zauzeli Huni,
                                 a zelena zvijezda predstavlja sjedište nove "Hunske" države

                                                    Hunska invazija na Rimsko carstvo

Dolazak Huna izazvao je pometnju,strah i užas mežu Rimljanima.I sam zaplašen,ali i zadojen mržnjom jedan rimskipisac,zaboravljajući okrutnost rimskih vojnika,predstavio je Hune izrazito crnom bojom.Čak ih je nedolično upoređivao sa dvonožnim životinjama:U svojoj ranoj mladosti utiskuju im se gvožđem duboke rane po licu  da bi ožiljci spriječili rastenje brade,Svi imaju snažne udove i debele vratove .Neobičnog su izgleda i tako pogrbljeni liče na dvonožne životinje.Na konju jedu,piju i.spuštajući glave na njegov uzani vrat,spavaju.

Ovaj tekst koji je za sobom ostavio neimenovani rimski pisac nam potvrđuje da su Huni bili vrsni konjani i ratnici.

Huni su dostigli najveću moć za vrijeme vldavine kralja Atile(434-453).Rimski carevi bilisu prinuđeni da od Atile,koga su protivnici nazivali bič božji,kupuju mir.Poslije Atiline smrti hunski plemenski savez se raspao,a Hunima se uskoro gubi trag.Oni nestaju sa istorijske pozornice.

                                                                                            Atila,bič božji

 

                                                                       Atila na konju

                                               Ovako su izgledali stepski nomadi Huni 

Zbog čega smo sve ovo spominjali,pa evo zašto.Među "uplašenim" varvarskim plemenima koja su u vrijeme velike seobe naroda počela da se sele(tj.u vrijeme dolaska Huna u Evropu) bili su i Stari Sloveni koji će selići se gotovo neprekidno stići u svoju prapostojbinu,odaklen će se kasnije podijeliti u tri grupe:Istočni(kreću se prema istoku),Zapadni(ovi prema zapadu) i Južni Sloveni(a ovi će krenuti prema jugu,na Balkansko poluostrvo,gdje će kasnije osnovati i prve srpske zemlje).